Elmar ten Kate groeide op in een creatieve familie van kunstschilders, theatermakers en muzikanten. Op vroege leeftijd kwam hij in aanraking met de filmcamera. Hij heeft het apparaat sindsdien niet meer losgelaten.
“Wat een goed shot is, is lastig in woorden uit te drukken. Sowieso is het een bepaald gevoel waar je naar op zoek bent. Een zekere sfeer. Je bedenkt waar je de camera neerzet, maar vrijwel direct zie je nog allerlei andere mogelijkheden. In het geval van Sunny Juliette hebben we geprobeerd het “mysterie” te pakken.”
Wat maakt Sunny Juliette voor jou anders dan andere projecten?
Het is een heerlijk rustgevende film. Maar op onverwachte momenten zit je vol spanning te kijken naar alle gebeurtenissen. Het is een film waarbij je goed moet opletten, om het mysterie te kunnen ontrafelen.
Een goed mysterieus shot is bijvoorbeeld het shot waarin Willem in een steegje staat. Hij valt bijna weg tegen de muur achter hem, omdat zijn jas dezelfde kleur heeft als de bovenkant van de muur, en zijn broek matcht met de onderkant. Tegelijkertijd wordt Willem ‘vastgehouden’ tussen de hoge muren. Alles om hem heen is hoger, hij zit gevangen. Maar tegelijkertijd is hij ook bijna verdwenen.
Waarom was het draaien van Sunny Juliette een uitdaging?
Het is een film met verschillende, complexe personages. Het is lastig om die complexiteit goed vast te leggen, en te verbinden aan de juiste sfeer. Ik heb de scènes in de bossen als een uitdaging ervaren. Bossen kunnen van zichzelf heel mysterieus zijn, maar wij zijn dan op zoek naar die ene specifieke boom ergens ver achterin in het bos. Zo’n boom maakt je nieuwsgierig, wekt je interesse. Je wilt er naartoe, zelfs als loopt er geen pad. Dat is ook de sfeer waar we naar op zoek waren voor de film. Hopelijk lokt de sfeer de nieuwsgierigheid van de kijker uit. Een sfeer die ertoe leidt dat je zelf op onderzoek wil gaan in de wildernis, om een schat te vinden.
Hoe kijk je terug op deze productie?
Ik ben tevreden. We hebben heel veel mooie shots gemaakt. Het verhaal is intrigerend en ik denk dat we de juiste sfeer voor bij het verhaal hebben gevonden, via de beelden. Naar mijn mening is de film dus geslaagd. Gelukkig maar. Want we hebben lange draaidagen moeten maken en we hebben de acteurs er eigenlijk in meegesleept. Maar tijdens de opnames zijn wij een hechte familie geworden en samen hebben we een mooie film gemaakt.